Dag 10, naar Swakopmund (Woensdag 27 september)
Half negen vertrokken. Gestopt in Solitaire, een dorpje aan een afgelegen kruising van dirt tracks, middenin de Namib Desert. Deze plaats kwam voor in een boek dat Joska had gelezen, dus moesten we hier stoppen voor koffie met appeltaart. Lunch gekocht bij de bakkerij, en getankt. Hop, daar kwamen onze Duitse stalkers ook weer aan, dus snel weer verder.
Rond half twee gestopt voor lunch langs de weg, op een plek met toilet. Verder stond er een bordje dat er vergunning nodig was beyond this point. Dat nodigde uit voor een wandeling. Erachter was een picknickplaats, gelegen op enkele enorme rotsen. Het waren slechts enkele rotsen, meer een soort enorme keien. Even bovenop het uitzicht bekeken. Vooral een enorme verlaten vlakte.
Uiteindelijk via Walvis Bay naar Swakopmund gereden. Links de oceaan, rechts een enorme vlakte met zandduinen. Hier kon je met buggies crossen en sandboarden, maar dat stond niet op ons verlanglijstje. Om kwart voor drie op plaats van bestemming aangekomen.
Onze kamer was niet in het hoofdgebouw, maar achter een huis in de zijstraat. Een binnenplaats met enkele kamers er rondom. Geïnformeerd naar de mogelijkheden om de volgende dag dolfijnen te gaan spotten. Eén van de bedrijven had een kantoor in Swakopmund, dus besloten daar even heen te lopen. Eerst nog even gevraagd naar de veiligheid in de stad. ’s Avonds vanuit het winkelcentrum naar huis lopen was geen probleem, maar in het donker kon je beter niet in de buurt van het strand ronddwalen, dat kon gevaarlijk zijn.
De dolfijntrips bleken volgeboekt. De dame probeerde plaatsen bij een ander bedrijf te regelen, en werd vervolgens teruggebeld dat er toch plek was op de beoogde catamaran. Even de winkelstraat verkend, gezocht naar een winkel met e-cigaret vloeistof, maar niet gevonden. En uiteraard een boekwinkel bezocht. De overige winkels sloten om vijf uur reeds hun deuren. Dus op zoek naar een eetgelegenheid. Gekozen voor Kucki’s Bar, één van de vanuit het hotel aanbevolen plaatsen, en tevens gelegen in het winkelcentrum, dus geen zorgen over de wandeling terug. Het was aangeraden om te reserveren, maar daar hadden we geen tijd voor gehad. Gelukkig was er plek. Eerst even een drankje aan de bar. Er hingen BH’s aan het plafond, vlaggen van vele nationaliteiten (maar geen Nederlandse), allerlei spreuken, en een hele rits aan Jägermeister flesjes. Gezellige boel, leuke mensen, goed gegeten.
| Uitzicht op de woestijn vanaf een 'grote kei' |
| De patissier aan het werk, in Solitaire, middenin de Namib woestijn |
| De Steenbokskeerkring |
No comments:
Post a Comment