Dag 13, Vingerklip relax (Zaterdag 30 september)
Zonsopkomst boven de bergen. De kudu’s en springboks staan te grazen, zichtbaar vanaf het terras. Een viertal kromgesnavelde vogels verzamelt zich in een grote struik, en doet zich tegoed aan de besjes. Op de achtergrond is het opvallende geluid van de ‘leegloopvogel’ te horen. Het is reeds druk bij de watertank, waar voornamelijk op parkieten gelijkende vogeltjes schijnbaar water kunnen drinken. Het is fris, maar niet koud. Weldra worden weer tropische temperaturen bereikt.
Het leek een goed idee. Op de mountainbike de South Terrace route fietsen. Vanaf het terras was genoeg wildlife te zien, met de fiets konden we er misschien wat dichterbij komen. Bij de Red Dune Lodge was het ook mogelijk om op de fiets het landgoed te verkennen, maar daar waren we niet lang genoeg om dit te gaan doen.
De route was in principe een wandelroute van anderhalf uur, maar ook per fiets te doen. Uiteindelijk hebben we er met de mountainbikes anderhalf uur over gedaan. Voornamelijk omdat de fietsen slecht waren. Versnelling niet aan te passen, geen remmen, en bij allebei problemen met de ketting die vast liep of van de tandwielen schoot. Geen wildlife in de buurt, slechts hier en daar een vogel te zien. En uiteindelijk was het veel te warm voor deze activiteit, maar ook de gebrekkige fietsen speelden hierin een rol. Wel een betere blik kunnen werpen op de Vingerklip, een rotsvinger bovenop een berg. In ieder geval een ervaring rijker, die konden we afvinken, en niet meer doen.
De rest van de dag vrij genomen. Bij het zwembad gelegen, boekje lezen, aan de blog werken. Tijdens de lunch een baviaan gespot, die rond en op de huisjes liep. Na de lunch geprobeerd om dichterbij te komen, maar het beest was al op een heel andere plek dan verwacht. Hij zat bovenop een huisje, en wilde naar de open vlakte ervoor. Deed dit via het terras, waar iemand zat te relaxen, en zich vervolgens een hoedje schrok.
Eind van de middag even terug naar ons huisje. Er liepen veel kudu’s vlak langs. Eén van de kleintjes dronk wat bij haar moeder. Er was ook nog een wrattenzwijn te zien, en een kleine jakhals, vermoedelijk een black backed jackal.
Blijkbaar was ons terras ook bewoond. Op het terrein van de lodge hadden we al veel van deze beestjes gezien. Soort marmotten, we hadden het 'type' nog niet vast kunnen stellen. Op het terras waren in een hoek stenen opgestapeld, en een stelletje had hier hun intrek genomen, onder de stenen. Zo aan het gedrag van de beestjes te zien zaten we wel wat in de weg.
Besloten om vóór het diner de berg op te gaan, om van het uitzicht en de zonsondergang te genieten. Bij de receptie gevraagd of we zelf een drankje mee moesten nemen, of dat er op de berg een koelkast was. Er was boven personeel aanwezig, voor de gasten die in het restaurant aldaar zouden eten. Er werd gewaarschuwd dat het geen eenvoudige klim was, en dat het niet geschikt was voor mensen met hoogtevrees, maar dat viel allemaal mee. Drankje besteld, even rondgekeken en wat foto's gemaakt, daarna een stoeltje erbij en relaxen. Het was bewolkt, dus de zon zakte in de wolken, maar piepte er uiteindelijk nog onderdoor, toen veel gasten reeds dachten dat de zon niet meer te zien zou zijn, en waren vertrokken of plaats hadden genomen in het restaurant.
Op de weg terug naar beneden kruiste een baviaan ons pad, dat was even schrikken. Een aantal zat links van ons hoger op de berg, anderen rechts op de vlakte. De vraag was of dat voor ons wel veilig was, zo tussenin, maar dat ging allemaal goed. De vriendelijke dame werkzaam bij de lodge legde later uit dat ze een plek op de berg zochten om de nacht door te brengen. Blijkbaar ging dat gepaard met enig tumult.
De afdaling was verlicht, maar toen we bijna beneden waren ging het licht uit. Langs het pad. In de lodge. In de huisjes. Bovenop de berg. Alles donker. Problemen met de stroomvoorziening. Grappig om te zien, maar niet zo handig. En blijkbaar niet eenvoudig op te lossen. Enkele keren ging het licht weer aan, en vrijwel direct weer uit. Maar na enkele minuten leek dit onder controle.
No comments:
Post a Comment